“Ik accepteer mijzelf om wie ik ben”
Chantal geeft niet op. “Ik heb niet alleen littekens van binnen maar ook van buiten”, aldus de 20 jarige Chantal. “Mijn schildklier moest op 5-jarige leeftijd al preventief verwijderd worden. Vorig jaar heb ik opnieuw een zware operatie gehad vanwege twee tumoren in mijn bijnier. Ik ben nog steeds elke dag moe. Als ik naar de huisarts ga, kunnen ze niets vinden. Ze zeggen zelfs ‘het zal wel in je hoofd zitten’. Maar daar laat ik het niet bij zitten hoor!”, zegt Chantal.
Puzzelkind
Chantal is geboren met een erfelijke aandoening, waardoor ze een hele grote kans heeft op schildklierkanker en bijnier- en bijschildklierkanker. Ze is een puzzelkind, ze is al zo vaak in haar leven getest, op autisme, ADHD, maar volgens deze onderzoeken heeft ze net niet ‘genoeg van alles’. Ze heeft problemen om zich te hechten aan mensen en ze heeft last van vermoeidheidsklachten. Momenteel werkt ze 20 uur in de week als verkoopmedewerker en start ze later dit jaar aan een nieuwe opleiding op MBO 4 niveau.
“Ik heb mijn hele leven een vaderfiguur gemist, dat blijft mijn zwakke plek.”
Veel bagage
In haar jonge leven heeft Chantal al veel meegemaakt. Ze heeft niet zo’n beste start, door haar eigen gezondheidsklachten. Daarbij heeft ze een autistische broer en wordt haar vader vanwege psychische klachten uit de ouderlijke macht gezet. Dit geeft een behoorlijke druk op het jonge gezin. Als Chantal acht jaar oud is, verhuist ze samen met haar moeder en broer naar Lelystad.
Chantal: “Dat ik hechtingsproblemen heb, komt door de situatie met mijn vader. Ik heb mijn hele jeugd een vaderfiguur gemist. Ook al begrijp ik het waarom, nu ik ouder ben, en verwijt ik mijn vader niets… het gemis is er nog steeds. Het doet nog steeds pijn, het blijft mijn zwakke plek. Ook het vertrouwen hebben in anderen is voor mij moeilijk. In mijn relatie blijft het een inwendige strijd. We zijn inmiddels 2,5 jaar samen, maar toch ben ik bang om afgewezen te worden. Als hij iets met vrienden wilde afspreken, vond ik dat in het begin heel moeilijk. Maar het gaat steeds beter!”
Vriendschappen
Chantal heeft ook moeite met het onderhouden van vriendschappen. “Ik heb niet veel vrienden, maar daar heb ik vrede mee. Ik voel me goed en wil graag mijn verhaal delen! Ik vind het fijn om als een soort ervaringsdeskundige mensen te helpen met mijn verhaal. Dan is mijn ellende niet voor niets geweest. Ik kan namelijk nu oprecht zeggen dat ik mijzelf accepteer om wie ik ben en ik weet dat ik mij nergens om hoef te schamen,” aldus Chantal.
“Ik voel me goed en wil graag mijn verhaal delen!”
Gewoon proberen
Chantal heeft geen al te beste start gemaakt in haar leven. Maar dat hoeft volgens haar niet te betekenen dat je niets van je leven hoeft te maken. Chantal: “Mijn motto is dan ook: ‘als je het niet probeert, weet je het ook niet.’ Er is altijd tegen mij gezegd: dat kan je niet, dat gaat je niet lukken! Maar kijk waar ik nu ben! Ik woon op mijzelf, heb een fijne vriend, twee lieve katten en ik zit goed in mijn vel. Ik heb mensen om mij heen die van mij houden en ik krijg nog maar één jaar begeleiding en dan is het klaar!”
Er is nog iets waar Chantal heel trots op is: “Ik heb boven ieders verwachtingen in toch een MBO 3 opleiding gevolgd en probeer met mijn nieuwe opleiding, MBO niveau 4, te halen. Ik ben trots op waar ik nu sta en vooral dat ik heb geluisterd naar mijzelf.”
“Ik wens dat ik een bijdrage kan leveren aan de maatschappij.”
Toekomst
Als Chantal haar opleiding straks heeft afgerond wil ze graag een leuke baan. En met haar enthousiasme en inzet gaat ze die vast krijgen. Chantal: “Mijn wens voor de toekomst is dat ik op een ‘normale’ manier een bijdrage mag leveren aan de maatschappij. Voor iedereen is er een plekje! En je kunt aan de buitenkant niet zien wat er aan de binnenkant speelt. Oordeel daarom niet zomaar over mensen.” Een ding wat Chantal zeker geleerd heeft is om hulp te vragen. “Soms lukt het niet alleen en dan heb je anderen nodig. Mij heeft het veel geholpen, anders was ik nooit zover gekomen. Ik ben dankbaar voor alle lieve mensen om me heen. En vooral trots op mezelf. Hier ben ik!”